نحوه کابل کشی در نصب دستگاه سانترال (بخش دوم)
بعد از اینکه دستگاه سانترال را با موفقیت و در محل تعیین شده، نصب کردید، نوبت به کابل کشیهای مورد نیاز خواهد رسید. برای شروع، باید خطوط شهری مخابرات به دستگاه سانترال وصل شوند؛ این کار توسط کابلهای مخصوص مخابرات انجام میشود که در ادامه بیشتر با آنها آشنا خواهیم شد:
کابل مخابرات، وظیفه انتقال اطلاعات و دیتای آنالوگ را بر عهده دارد و در دو نوع کابل مسی و فیبر نوری تولید میشود. نوع قدیمی آن یعنی کابلهای مسی، در این مقاله بیشتر مورد بحث قرار میگیرند. کابل مسی در دو نوع زمینی و هوایی طراحی میشود: نوع هوایی آن برای مسافتهای طولانی و بین شهری مورد استفاده قرار میگیرد؛ در حالی که از نوع زمینی آن، برای سیمکشی داخل منازل استفاده میشود.
کابلهای مخابارتی
بر اساس زوج سیمهای به کار رفته در آنها بررسی میشوند و از این لحاظ، در یکی از دستههای زیر قرار میگیرند:
- کابل تک زوج
- کابل دو زوج
- کابل چهار زوج
- کابل شش زوج
- کابل ده زوج
- کابل پانزده زوج
- کابل بیست زوج
- کابل بیست و پنج زوج
- کابل سی و دو زوج
- کابل پنجاه زوج
- کابل صد زوج
- کابل دویست زوج
بطور کلی خطوط داخلی سانترال به سه دسته تقسیم میشوند:
- خطوط داخلی دیجیتال
- خطوط داخلی آنالوگ
- خطوط داخلی هایبرید
کابل کشی جهت خطوط دیجیتال باید 2 زوجی باشد یعنی جهت راه اندازی هر خط دیجیتال، 4 سیم لازم است. معمولا برای راه اندازی خطوط داخلی دستگاه سانترال، از خطوط دیجیتال استفاده می شود.
خطوط آنالوگ دارای 2 سیم هستند که در سوراخ های وسط سوکت تلفن قرار گرفتهاند. از خطوط آنالوگ برای راه اندازی فکس و تلفنهای معمولی استفاده میشود.
خطوط هایبرید دارای 2 سیم هستند که در سوراخهای کناری سوکت تلفن قرار میگیرند. برای استفاده از این گونه خطوط، به تلفنهای هایبرید نیاز دارید.
نحوه نصب دستگاه سانترال
همانطور که اشاره شده، اولین قدم برای راهاندازی مرکز تلفن، اتصال خطوط شهری به دستگاه سانترال است. ( نحوه سوکت زدن خطوط شهری، مانند خطوط آنالوگ است: یعنی سوکت تلفن، در سوراخهای میانی قرار میگیرد. محل نصب این خطوط در دستگاه سانترال با عبارت (CO) نشان داده شده است.
مرحله بعدی، راه اندازی داخلیها است. با توجه به نوع داخلی تعریف شده (آنالوگ، دیجیتال یا هایبرید) کابل و رشته سیم مورد نیاز، بین تلفن سانترال و خروجی دستگاه سانترال، برقرار میشود
پس از نصب سوکتهای خطوط داخلی به دستگاه سانترال ،دکمه پاور سانترال را بزنید. پس از روشن شدن چراغ دستگاه و کنترل داخلیها، میتوانید دستگاه را با استفاده از یکی از دو روش زیر، برنامه ریزی کنید:
- برنامه ریزی سانترال با کامپیوتر
- برنامه ریزی سانترال با استفاده از یک تلفن مدیریتی
در صورتی که قصد دارید سانترال خود را با استفاده از کامپیوتر برنامه ریزی کنید(دستگاههای سانترال پرظرفیت پاناسونیک به این روش برنامه ریزی میشوند)، میتوانید ضمن مطالعه مقاله “برنامه ریزی سانترال با کامپیوتر” اطلاعات جامع و دقیق را در این زمینه به دست بیاورید.
دستگاههای سانترال کم ظرفیت پاناسونیک را معمولا با استفاده از یک تلفن مدیریتی (KX-T7730) برنامه ریزی میکنند. در این روش، ابتدا باید یک تلفن مدیریتی را به دستگاه سانترال وصل کرده و سپس، کدهای مربوط به هر عملیات را وارد کنید. برای آشنایی دقیقتر، توصیه میکنیم حتما مقاله “کدهای تلفن سانترال پاناسونیک” را مطالعه نمایید.
اگرچه با خواندن این مقاله و تا حدود زیادی با نصب تلفن سانترال پاناسونیک آشنا شدهاید؛ اما باز هم توصیه میکنیم این کار را شخصا انجام ندهید. راهاندازی مرکز تلفن و در راس آن، نصب و برنامه ریزی سانترال پاناسونیک، نیازمند دانش، تخصص و تجربه کافی است و در هرگونه اشتباه در این زمینه، میتواند منجر به تحمیل هزینههای سنگین به شما گردد.
تلفن سانترال آنالوگ با کدام سانترال پاناسونیک کار میکند؟
برای اینکه بتوانید از تلفنهای آنالوگ یا معمولی در محیط کاری خود استفاده کنید، باید سانترال شما، دارای خروجی آنالوگ باشد. این خروجی تنها در سانترالهای کمظرفیت پاناسونیک موجود است.
تفاوت تلفن سانترال دیجیتال و هایبرید چیست؟
تلفن دیجیتال برای اتصال به دستگاه سانترال از یک رشته سیم استفاده میکند. در حالی که تلفنهای هایبرید با دو رشته سیم به سانترال وصل میشود.
برای برنامه ریزی سانترال پرظرفیت از چه روشی باید استفاده کرد؟
بهترین روش برای برنامه ریزی سانترالهای پرظرفیت، استفاده از کامپیوتر است. در این روش، دستگاه سانترال از طریق کابل USB به کامپیوتر وصل شده و سپس از طریق نرم افزار مخصوص، برنامه ریزی میشود.
برای برنامه ریزی سانترال کم ظرفیت از چه روشی باید استفاده کرد؟
برای اینکه بتوانید یک سانترال کم ظرفیت پاناسونیک را برنامه ریزی کنید، نیاز به یک تلفن مدیریتی مانند KX-T7730 دارید. در این روش، تلفن از طریق جک 01 به سانترال وصل شده و بعد از آن، کدهای برنامه ریزی به دستگاه داده میشوند.