معنی کلمه PBX چیست؟
PBX مخفف Private Branch eXchange است و به اصطلاح عمومی تبدیل شده است که برای توصیف یک سیستم تلفنی کسب و کار استفاده می شود که چندین ویژگی ورودی و خروجی، مسیریابی تماس، پست صوتی و مدیریت تماس را ارائه می دهد. در حالی که بسیاری از متخصصان فناوری اطلاعات در فن آوری شبکه مهارت کافی دارند، امروزه آنها اغلب باید سیستم PBX شرکت را نیز کنترل کنند (یا مدیریت کنند). موارد زیر یک آغازگر اساسی است تا درک بهتری از سیستم های PBX داشته باشید.
سانترال چیست؟
PBX یک شعبه خصوصی eXchange است، یک سیستم سخت افزاری است که مسیریابی و جابجایی تماس ها را بین یک مکان تجاری و شبکه تلفن انجام می دهد. در اصل، PBX چیزی نبود بلکه یک اپراتور تابلو بود. نام آنها از نحوه تعامل با شبکه تلفن همگانی (PSTN) نشأت گرفته است.
(خصوصی) به این واقعیت اشاره دارد که جدا از PSTN هستند، حتی اگر بتوانند به آن متصل شوند. (Branch) نحوه قرارگیری PBX در PSTN را توصیف می کند: به مدارهای اصلی ارتباطی خطوط تنه گفته می شود و نقاط پایانی که به آن متصل می شوند و میزان کمتری از ترافیک را کنترل می کنند شاخه نامیده می شوند. “تبادل” به این واقعیت گفته می شود که ارتباطات از طریق یک سیستم سوئیچینگ رد و بدل می شود، اجازه می دهد تعداد بیشتری از تماس ها از طریق تعداد محدودی خطوط هدایت شوند.
PBX چه کاری انجام می دهد؟
این همان عملکردهای اپراتورهای تلفن قدیمی را دارد که روزی روی تخته های بزرگ دستی نشسته بودند، با هر تماس گیرنده صحبت می کردند تا بدانند که به چه کسی می خواهند برسند و به طور دستی سیم ها را به اتصالات متصل می کردند تا تماس ها تکمیل شود. سیستم های مدرن خودکار، فوق العاده سریع هستند و می توانند کارهای زیادی بیش از هر اپراتور دستی انجام دهند.
PBX همچنین ویژگی های پیچیده تماس مانند انتظار مکالمه، متصدیان خودکار، موسیقی / پیام های در حالت تعلیق و پست صوتی را فراهم می کند. ویژگی های پیشرفته ای مانند find-me-follow-me برای شرکت هایی با کارمندان بسیار متحرک یا نیروهای فروش بسیار مفید هستند، همچنین از طریق تلفن سانترال ارائه می شوند.
سیستم های کلیدی چیست؟ آیا آنها همان سانترال هستند؟
نه، این دو در واقع کاملاً متفاوت هستند. یک سیستم کلیدی معمولاً با تعداد محدودی کاربر (معمولاً کمتر از 50) فقط برای مشاغل کوچک مفید است. یک سیستم کلیدی دارای تلفنهایی با چندین دکمه (کلید) با چراغهایی است که نشان می دهد کدام خطوط مورد استفاده قرار می گیرند، مانند آنچه ممکن است انتظار داشته باشید روی میز پذیرش مشاهده کنید. از نظر عملکرد و مجموعه ویژگی ها محدود است. بر خلاف کاربران با تلفن سانترال، کاربران در یک سیستم کلیدی معمولاً پسوند اختصاصی یا شماره ورودی مستقیم به داخل (DID) ندارند که فقط تلفن آنها را صدا می کند. در واقع، یک پیکربندی سیستم کلید اصلی، تنظیم تماسهای ورودی به (Ring All) است (یعنی همه تماسهای ورودی در همه تلفنها زنگ می خورند). همچنین کمتر معمول است که کاربران سیستم کلیدی جعبه پست صوتی خصوصی داشته باشند.
